Murchison falls
Door: Sasha
Blijf op de hoogte en volg Sasha & Emma
06 Augustus 2014 | Oeganda, Jinja
Die middag zijn we met twee baby's, Nixon en Zungu, naar het ziekenhuis geweest voor een check-up. Voordat we gingen, hoorden we dat we op een boda moesten met de baby's. Daar schrokken we behoorlijk van, maar Zungu lag binnen no time te slapen dus die angst zal aan ons gelegen hebben. Nixon keek zijn ogen uit, te schattig. Ze zagen er sowieso heel schattig uit, want ze kregen hun nette kleren aan, compleet met mutsje en al.
Daarna wilden er een aantal aunties naar een andere auntie van vorig jaar, van wie de man is overleden. Ze hadden alleen geen bodageld en er zou dan niemand bij de kinderen blijven, dus wij en wat andere vrijwilligers hebben aangeboden om de boda te betalen en bij de kinderen te blijven. Ze zagen er prachtig uit toen ze gingen!
Donderdagmorgen ben ik, Sasha, gaan zwemmen met de bulungi's. Vorige week was Emma, een jongetje dat niet heel gemakkelijk is in de omgang, erg vervelend en kon hij niet mee zwemmen. Dit keer deed hij echter super goed mee, dus dat was heel fijn. Ik merk ook echt dat we al zoveel geleerd hebben op onze opleiding dat echt werkt, bijvoorbeeld positief belonen.
Emma, onze Emma, was er niet die ochtend omdat ze voor de zekerheid naar de dokter ging omdat ze behoorlijk heftig reageerde op muggenbeten. Gelukkig bleek het niet heel ernstig en heeft ze een zalfje en pilletjes gekregen en die lijken te werken. Voor die pillen heeft ze maar 4 euro hoeven te betalen, zelfs dat is hier goedkoop!
Vrijdagochtend zijn we op weg gegaan naar de Murchison falls, met een tussenstop bij de Rhino Sanctuary. Daar proberen ze neushoornspopulatie te laten groeien zodat ze daarna weer uitgezet kunnen worden in de wildparken. We zijn na een kort ritje, lopend op weg gegaan naar de neushoorns. Uiteindelijk hebben we op 10 m afstand gestaan van een moeder met een kleintje! Toen ze opeens opstond was het wel even spannend, vooral omdat de ranger daarvoor had gezegd: always be ready to climb in a tree.
Vervolgens zijn we doorgereden naar het park, waar we de eerste giraffen en olifanten hebben gezien. Toen de giraffen gingen rennen hadden we echt het idee dat we in een natuurfilm zaten.
De volgende ochtend hebben we een gamedrive gemaakt, waarbij we grote kans hadden op leeuwen. En onze guide kreeg gelijk, we zagen twee leeuwen in het gras liggen. We hebben ze bekeken terwijl we op de auto stonden, dat was echt super tof!
Daarna zijn we op een boottocht over de Nijl gegaan. Deze boottocht was minder indrukwekkend dan de boottocht in Queen Elisabeth, omdat er wat minder dieren waren, maar toch hebben we nog nijlpaarden, krokodillen, een olifant, veel vogels en zelfs een slang gezien! En de boottocht eindigde bij de Murchison falls, een enorm indrukwekkende waterval.
Zondag zijn we in de ochtend nog naar de bovenkant van de waterval geweest. Daar zagen we pas hoe hard het water naar beneden stortte. De gehele Nijl wordt door een gat van 7 meter geperst, wat gepaard gaat met een hoop kabaal en het water spat weer net zo hoog op! Vervolgens zijn we rechtstreeks doorgereden naar Jinja, waardoor ook de maandag op het babieshome door konden brengen.
Maandag hebben we de ochtend op het babieshome gewerkt. We hebben toen ook nieuwe matrassen voor de babiesroom gekocht en in de kamer gelegd, zodat ze niet meer in met pies doorweekte bedjes hoeven te slapen. De nieuwe matrassen hebben namelijk een leren hoes eromeen, weer een goede besteding van ons ingezamelde geld! Die middag hebben we even vrij genomen om bij te komen van het zware weekend. We hebben met een groep geluncht, zijn souvenirs gaan shoppen en daarna heerlijk uit eten geweest bij een Indiaas restaurant omdat ons lieve huisgenootje helaas terug naar de VS ging. We hebben de avond dansend afgesloten in een bar aan de Nijl, een van de vele geluksmomentjes hier.
Ondanks dat het een latertje was waren we dinsdag al weer vroeg uit de veren, want ik ging met een andere vrijwilliger naar het ziekenhuis in Kampala met baby Mozes, de baby waarmee is geprobeerd om hem door het toilet te spoelen. Deze keer zouden we wel een endoscopie kunnen maken, maar na naar twee ziekenhuizen te zijn geweest bleek dat we weer van het kastje naar de muur zijn gestuurd. De dokter in het tweede ziekenhuis kon er alleen maar lacherig over doen, wat mij enorm boos maakte omdat dit kind waarschijnlijk inwendige bloedingen heeft en er dus gewoon werk van gemaakt moet worden. Uiteindelijk hebben we Mozes weer mee terug genomen naar Jinja en zal hij in het babieshome terecht komen, tot er geld is om hem naar Nairobi te laten gaan om de endoscopie te laten. We snappen dat er cultuurverschillen zijn, maar we snappen niet waarom ze zo'n kind niet gewoon opereren om erachter te komen of er misschien bloedingen zijn in zijn lichaam..
Emma heeft een leuke dag in het babieshome gehad, waar ze heerlijk heeft gezwommen met de kinderen. Ze heeft een overwinning geboekt met een kindje dat al wekenlang niet wilde zwemmen en nu met Emma wel het water in is gegaan. En hij genoot er enorm van. Samen met zijn broertje, het is een tweeling, hebben ze heerlijk in het zwembad gedobberd aan Emma's armen.
Op ons volgende blog lezen jullie onder andere over ons bezoek aan een lokale basisschool!
Liefs Emma en Sasha
-
06 Augustus 2014 - 14:16
Marja:
Wat een leuk verhaal weer. Wat een super tijd maken jullie daar mee...............time flies..
Dikke knuffel
Groetjes Marja -
06 Augustus 2014 - 23:02
Pino:
Het blijft een ontdekkingsreis met veel nieuwe ervaringen. Blijf er vooral van genieten zodat jullie ook later hier nog met veel plezier aan terug kunnen denken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley