The village

Na een lekker dagje bijkomen bij het Jinja Nile resort gingen we maandag weer hard aan de slag. We hadden er echt weer zin in! Vandaag mocht ook eindelijk de draaimolen gebruikt worden, want het cement was droog. De kinderen konden niet wachten om erop te gaan en hadden een hoop plezier! Zelfs de baby's hebben kunnen genieten van wat rondjes draaien op het speeltoestel. Het was erg leuk om te zien hoe blij ze ermee waren.

Sas en ik helpen in het babieshome mee met alle kinderen, maar we zijn het meeste bij de baby's te vinden. De aunties van de baby's hebben dat nu ook door en vertrouwen ons nu ook veel toe met de baby's. We vonden het allebei wel gek om ineens maar 5 baby's te zien. Mukembo was dan nog wel klein, maar we misten er toch steeds wel eentje.

We hebben de hele dag geholpen met de dagelijkse verzorging en lekker gespeeld met de kinderen. De nieuwe leren babymatrassen, die we gaan kopen, zijn er eind deze week. Wij vonden dat deze nodig toe waren aan vervanging. Omdat ze niet zulke goede luiers hebben als wij, wordt er veel in bed geplast. Een leren matras is makkelijker schoon te houden, dus leek ons dat een goed idee!

In de middag zijn we wat spullen gaan halen voor de village, want daar vertrokken we dinsdagochtend naar toe. We hadden schriften, potloden, springtouw, stiften en tennisballen gekocht en die werden met open armen ontvangen. De rit begon om 07:15 in een Matatu busje met 12 mensen, ja in die taxi's kunnen veel mensen!
Het was een prachtige (en hobbelige) weg naar de village toe. We kwamen nu echt in een platteland van Oeganda terecht, het echte Afrika. Overal zag je hutjes met rieten daken, mooi velden en prachtig landschap. Alleen de rit was al heel indrukwekkend.

Onderweg kom je ook veel mensen tegen. Wanneer de kinderen zien dat er een busje vol met Mzungu's voorbij komt, komen ze gillend aangerend om naar je te zwaaien. Best gek omdat je dat niet gewend bent, maar ook wel erg schattig.

In de village staat een basisschool met een groot grasveld erbij. Een deel van de school is nog niet af, dus die kinderen hebben buiten les. We werden gelijk begroet door de leraren en rondgeleid langs de klassen. In elke klas werd hetzelfde liedje gezongen om je te begroeten en stelde we ons voor. De kinderen waren hier goed in gedrild.

Al vrij snel was het pauze en tijd om het speelgoed tevoorschijn te halen. De kinderen hadden grote lol met bellenblazen, de ballonnen, tennisballen enzovoort. Ook foto's maken vinden ze erg leuk. Ze gaan er echt voor staan en willen vooral daarna de foto zien. Dat levert vaak een hoop hilariteit op, want ze hebben geen spiegels en zien zichzelf dus niet vaak.

Na de pauze hebben we aan twee klassen les gegeven. We leerden ze een aantal Engelse woorden en met een andere klas gingen we rekenen. Het verbaasde ons hoeveel ze eigenlijk weten. De kinderen zijn veel slimmer dan je verwacht en willen ook graag veel leren en mee doen. Het was leuk om dit keer in Oeganda juf te zijn in plaats van in Nederland!

Ons doel van de groep vrijwilligers was ook om de school te verven. Na het lesgeven gingen we dan ook met z'n allen aan de slag om het bovenste gedeelte van de school oranje te verven. Het was erg leuk om te doen en je zag de school echt opfleuren. Ook de kinderen vonden het zeer interessant en uiteindelijk hebben er zelfs super veel kinderen mee geholpen met verven en dat konden ze hartstikke goed!

Aan het eind van de middag hebben we nog mee gekeken in een klas bij een natuurkunde/biologie les. Ik (Emma) was zelf heel nieuwsgierig naar hoe ze hier lesgeven, dus nam ik plaats achterin de klas. Ik was verbaasd over hoeveel de kinderen al wisten en wat voor informatie ze leerden op school. Ook in de schriften was te zien dat ze bijvoorbeeld breuken goed begrijpen. Ze waren de stof voor de examens aan het doornemen en behandelden onderwerpen als de spijsvertering, welke stoffen zitten er in de lucht en wat voor soorten grond zijn er. Het was een leuke leraar, die de kinderen veel zelf liet vertellen, dingen tekende op het bord en ook wel op zijn manier interactief les gaf. Dit was allemaal boven mijn verwachting, dus heel erg leuk om te zien!

Ook ging een andere klas mij Luganda leren en ik hun Nederlandse woorden, dat leverde een hoop lol op. De kinderen wilden heel veel van ons weten, maar de leukste vraag was toch wel: "Van welke stam zijn jullie?". We probeerden met een getekende wereldkaart op het bord uit te leggen dat we van het land Holland komen, maar dat is lastig voor hun om voor te stellen, wat logisch is!



Ook de terugweg was weer prachtig met een stop bij een dorpje aan de Nijl, dat blijft toch een mooie rivier.

Het was echt een indrukwekkende maar leuke dag! Vanavond drinken we nog even een afscheidsdrankje, want er gaat helaas weer een huisgenootje weg.

Morgenochtend gaan we de aunties en kinderen trakteren op een ontbijt met chapati's en Rolex, we zijn benieuwd hoe dat ontvangen wordt!

De foto's komen morgen of later op het blog, zo snel mogelijk in ieder geval.

Wij hebben het nog heel goed naar ons zin en de tijd gaat veel te snel!

Liefs,

Sasha en Emma