Indeed, the Pearl of Africa

Donderdag hebben we heerlijk gezwommen met vijf van de bulungi kunderen. Helaas konden Emma(nuel) en Josephine niet mee omdat ze te ziek waren. Het was genieten toen we zagen hoe de kinderen met erge spasmes, heerlijk ontspanden in het zwembad. Het was leuk om dit met de kinderen te doen die normaal niet zoveel extra uitjes of dingetjes hebben!

Die middag zijn we met een driver naar Kampala gereden, een rit van 2 en half uur voor 6€ pp omgerekend dankzij onze top chauffeur Job. Weer lekker gegeten in het guesthouse van travel4change en heerlijk verzorgd door Michael, een luxe die we in Jinja niet hebben! Vrijdagmorgen vroeg zijn we om 6 uur met onze chauffeur Maddie richting het nationale park Queen Elisabeth vertrokken. Na een rit van ruim 9 uur kwamen we aan in Queen Elisabeth. Onderweg veel verschillende soorten landschappen gezien, van regenwoud tot savanne tot theeplantages en van bergen tot vlak landschap. Heel bijzonder om zoveel verschillende landschappen in één land te zien en we snappen dan ook goed waarom het the Pearl of Africa heet!!!
We zijn ook de evenaar over gegaan tijdens de rit, toch bijzonder aangezien dat maar in 10 landen kan in de wereld, waarvan er 6 in Afrika liggen. We hebben nog een leuk testje gedaan, waarbij blijkt dat water in het Noorden linksom draait bij het wegspoelen, in het Zuiden draait water rechtsom en op de evenaar gaat het water recht naar beneden. Dat schijnt te maken te hebben met magnetische velden, net zoals dat je op de evenaar 3 kilo lichter bent. Je kunt vast wel begrijpen dat we het moeilijk vonden om daar weg te gaan;-)

We verbleven in een super de luxe lodge, met uitzicht op de Nijl! We sliepen in safaritentjes waar de hippo's (nijlpaarden) 's avonds om je tent heen scharrelen. We hebben eindeloos van dat uitzicht kunnen genieten, omdat we helaas allebei erg ziek werden die nacht waardoor we geen oog meer dicht hebben gedaan. Ook de volgende dag waren we nog behoorlijk beroerd, maar dat weerhield ons er niet van om op safari te gaan, en gelukkig maar!
Vrijdagavond tijdens de gamedrive hadden we niet meer gezien dan wat buffels,waterbokken, springbokken en aapjes. En pumba's (wrattenzwijntjes, the lion king red.). Wel konden we heerlijk uit het dak van onze jeep hangen en zelfs op het dak zitten!
Zaterdagochtend tijdens de gamedrive zagen we echter ook twee leeuwen, waarvan 1 een mannetje!! Super vet om dat beest zo rustig te zien liggen en het viel vooral op dat je een leeuw bijna niet ziet in het dorre, hoge gras. Best spannend om te beseffen, vooral als je net met z'n tweeën op de savanne hebt gestaan omdat we toch nog niet helemaal beter bleken te zijn.
Daarna hebben we een tocht over het Kazinga Channel gemaakt, een kanaal dat Lake Edward en Lake George verbindt, waar we prachtig konden kijken naar de olifanten, buffels, hippo's en krokodillen. En natuurlijk de vele vogels, waarbij het voor Sasha als vogelaarsdochter toch behoorlijk frustrerend is als je de naam van de vogels niet meteen weet. Dus maar veel foto's gemaakt om het later na te kunnen vragen. We zagen zelfs een albino nijlpaard! Al was deze niet wit, maar grijs met roze gevlekt. Als kers op de taart zagen we ook nog een luipaard, heel zeldzaam om daar te zien en hij was ook moeilijk te vinden. Deze tocht was zoals de Amerikanen in onze boot zo mooi overdreven konden zeggen : AMAAAAAAAAAAZING!!
Ook op de terugweg naar de lodge werden we nog getrakteerd op meerdere kuddes olifanten, waarvan een kudde zelfs uit 13 olifanten bestond voor zover wij konden zien. Daarna werd inze weg versperd door een grote groep bavianen, inclusief kleintjes en mannetjes met uitstekende delen;-)
Deze dag hebben we dus de big four gespot, namelijk leeuwen, olifanten, luipaarden en buffels! We hopen er in Murchison falls over twee weken de big five van te maken, door ook de neushoorn te zien!
Na een nieuw heerlijk 4 gangen menu (voor iets meer dan 10€ :-)), zijn we lekker vroeg ons bed in gekropen om wat gemiste uurtjes in te halen!!

Zondagmorgen ging de wekker opnieuw om kwart over 5, deze keer omdat er een chimp tracking op de planning stond. Na wat geklungel met de rekening van het weekend, die uiteindelijk veel lager was dan verwacht, zijn we op pad gegaan. Emma besloot om deze tracking niet mee te doen omdat ze nog niet helemaal fit was en dat was maar beter ook. Zij heeft zich uiteindelijk ook prima vermaakt met de kindjes die bij de start van de tracking woonden. Het eerste deel van de tracking viel mee, het leek op een wandeling door een dichtbegroeid Nederlands bos met wat meer heuvels. Helaas geen chimpansees in het vizier, dus we gingen "off road". Dat betekende door de dichtbegroeide jungle, over boomstammen heen, over bruggetjes van boomstammen die ter plekke werden gemaakt over de beekjes heen en onze guide die de jungle voor ons weghakte zodat er een pad ontstond. Geen zorgen,we hadden een guide dus verdwalen deden we niet. Al was het wel even spannend toen de guide zei dat we even moesten wachten terwijl hij een rondje liep om de chimps te zoeken en vervolgens wat leek een eeuwigheid wegbleef. Maar zoals beloofd kwam hij gewoon terug. Na bijna 3 uur tracken, zonder chimpansees en met een autorit van nog 8 uur in het vooruitzicht, besloten we om terug te gaan. Toen bleek het ergste nog te komen, we moesten een helling op die zo steil was, dat het leek alsof je op de berg lag wanneer je er rechtop naar boven liep. Deze helling leek eindeloos te duren, maar als je je even omdraaide zag je een prachtig uitzicht! Ondanks dat we dus geen chimpansees hebben gezien, was het een hele toffe wandeling die ik (Sasha) zeker niet had willen missen.

Daarna zijn we gebroken terug in de auto gestapt. We hebben geluncht op dezelfde plek als de heenweg en kwamen om 8 uur weer aan in het guesthouse. We kwamen zelfs nog zebra's tegen onderweg, wat best bijzonder is aangezien ze maar in twee parken voorkomen in Oeganda. Onderweg hebben we helaas veel ongelukken gezien en zelfs een dode man, omdat het verkeer in Oeganda, vooral buiten de stad echt roekeloos is. We waren dus erg blij dat onze chauffeur wel normaal reed en ons veilig thuis bracht. Het was bijzonder om door het donker door de buitenwijken van Kampala te rijden, omdat dan het echte leven op straat los barst. Onze chauffeur waarschuwde ons toen ook dat we onze ramen dicht moesten doen en mobieltjes op moesten bergen. Dat was wel even spannend! Maar gelukkig gebeurde er niks vreemds, wat we eigenlijk ook wel hadden verwacht.

Maandagochtend konden we lekker uitslapen en zijn we uiteindelijk rond 10 uur weer vertrokken richting ons nieuwe thuis, Jinja. En dat voelt als weer een verademing na het drukke Kampala. Aankomende week gaan we aan de slag in het babieshome en we zijn nu druk bezig met bedenken waar we het geld aan gaan besteden. We willen zeker weten dat het geld daadwerkelijk besteed wordt aan het doeleind dat we uiteindelijk uitkiezen en dat is nog niet vanzelfsprekend hier. We hebben daarom sowieso besloten om niet zomaar geld te geven, maar het geld zelf te besteden en dan spullen te kopen. Ook denken we eraan om het geld te verdelen over verschillende doeleinden, zodat we er zoveel mogelijk mensen en kinderen mee kunnen helpen. Zodra we meer weten laten we het horen!

Liefs Emma en Sasha